De overheid heeft in een officiële publicatie in de Staatscourant eisen bekend gemaakt voor het brandgedrag van kleding.
Ter wering van extreem brandgevaarlijke kleding wordt verhandeling van kleding welke niet voldoet aan deze eisen als een overtreding van de Warenwet beschouwd. De Voedsel en Warenautoriteit (VWA) zal vanaf 1 mei 2008 toezicht gaan houden op de naleving van deze eisen.
Eisen voor het brandgedrag van kleding
Brandbaarheid kleding
Kleding, niet zijnde nachtkleding, die wordt verhandeld binnen Nederland dient te zijn gemaakt van doek dat voldoet
aan een brandbaarheidtest. Deze test dient uitgevoerd te worden conform ASTM D1230(zie 1) met een vlamcontacttijd
van 1 seconde. De vlamverspreiding over 127 mm mag niet korter zijn dan 4 seconden.
Voor kleding die bestaat uit meerdere lagen gelden de eisen voor de doek(soorten) die de buitenkant van het kledingstuk vormen en niet voor de (tussen)voeringstoffen.
Doek met de volgende kenmerken heeft het vermoeden te voldoen aan de bovenstaande eisen:
a. doeksoorten met een glad (niet geruwd) oppervlak waarbij het gewicht per vierkante meter meer is dan 88 gram;
b. alle doeksoorten (zowel glad als geruwd en ongeacht het gewicht per vierkante meter) indien deze in zijn geheel
gemaakt is van de volgende vezels of combinaties hiervan: acryl, modacryl, nylon, olefin, polyester en wol.
De volgende typen kleding worden uitgesloten van bovenstaande onder 1 beschreven eisen: zwemkleding, beenmode, ondermode en babykleding (kleiner dan maat 80).
1 De tekst van de norm ASTM D1230 kan via NEN worden verkregen.
