Very Interesting Professional: Ruud van Herpen

In een serie interviews komen experts uit het brandveiligheidsdomein aan het woord. Ze vertellen over hun carrière, geven hun visie op het vakgebied, en stellen de persoon achter de professional voor.

• Naam: Ruud van Herpen
• Leeftijd: 58 jaar
• Privé: Gezin met drie volwassen kinderen (deels thuis wonend), getrouwd met Annemieke die net zo’n workaholic is als ikzelf, en twee honden (Bernersenners) en een kat
• Functie: Fellow Fire Engineering TU Eindhoven en senior adviseur/onderzoeker brandveiligheid
• Bedrijf/organisatie: TU Eindhoven (25%) en zelfstandig adviseur/onderzoeker (75%)

Wat wilde je worden toen je vijf jaar oud was?
Dat weet ik eigenlijk niet meer. Ik geloof niet dat ik een specifiek beroep voor ogen had.

Van wie heb je het meest geleerd?
In mijn werkzame leven heb ik veel geleerd van Hans Cauberg, destijds directeur van Cauberg Huygen en een tijd lang hoogleraar bouwfysica aan de faculteit civiele techniek van de TU Delft. Met name het analyserend vermogen van Hans, waarbij hij kon focussen op hoofdlijnen en bijzaken kon wegfilteren maakte vrijwel elk bouwfysisch probleem oplosbaar.

Hoe ben je in het vak brandveiligheid terechtgekomen?
Ik ben civiel ingenieur (TU Delft) met specialisatie bouwfysica. Ik heb ook lange tijd als bouwfysicus gewerkt. Met de invoering van het Bouwbesluit in 1992 werd brandveiligheid ook een interessant adviesgebied. Omdat brandfysica erg lijkt op bouwfysica lag de ontwikkeling van advisering in fysieke brandveiligheid, relevant voor gelijkwaardige oplossingen aan de regelgeving, voor de hand. Sinds 2002 houd ik me vrijwel alleen nog met brandveiligheid bezig.

Wat houd je huidige functie in? En wat is er zo leuk aan?
Mijn huidige functie is net veranderd, van technisch directeur bij Nieman RI naar zelfstandig adviseur/onderzoeker. Het combineren van onderzoek en advies, het realiseren van projectspecifieke oplossingen, die doelgericht en kwantificeerbaar zijn heeft me altijd getrokken. Misschien omdat het een combinatie is van theorie en praktijk. Daarom is ook de functie van Fellow Fire Engineering aan de TU Eindhoven erg leuk: onderwijs en onderzoek in de academische wereld van een universiteit verbinden met de ingenieurswereld buiten de universiteit. Daarnaast zijn masterstudenten erg leuk: niet behept met ervaring en vol creatieve ideeën.

Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag er uit?
Ik sta zo rond 7:30 uur op, dat vind ik vroeg genoeg. Dan moeten de honden naar buiten en eten, en ontbijt ik zelf ook. Als ik een beetje opschiet kan ik om 9 uur aan het werk. Dat is deels bureauwerk (rapporten lezen, corrigeren en schrijven; rekenmodellen controleren, uitleggen, zelf opzetten; interne overleggen in projectteams, begeleiden specialisten, externe overleggen met opdrachtgevers of toetsende instanties) maar bevat ook les- of cursus geven, studenten begeleiden en soms inspectie of schouw op projecten. We eten ’s-avonds meestal rond 19:30 uur, waarbij mijn taak vooral het opruimen en afwassen is. Na wat tv kijken kan ik ’s avonds ook zomaar weer zin krijgen in het schrijven van artikelen, ontwikkelen van lesmateriaal of doorlezen van studentrapporten.

Wat is het meest bijzondere project waaraan je ooit hebt gewerkt en waarom?

• Tramtunnel Den Haag (2000): bijzonder veiligheidsconcept, gebaseerd op een risicoanalyse, dat afwijkt van het ‘safe-haven’ concept dat vaak voor lightrail (zoals metro) wordt toegepast.
• Handreiking brandveiligheid van hoge gebouwen (SBR, 2010-2014): een echte doelgerichte aanpak met in eerste instantie ook een doelgerichte handreiking. Dat bleek voor opdrachtgever en klankbordgroep toch een onbegrijpelijk eindproduct. Vervolgens is die weer omgebogen naar een regelgerichte handreiking met maatregelpakketten, gebaseerd op ontruimingsconcepten.
• Zeesluis IJmuiden (2017): brandveiligheid heeft in dit project niets met persoonlijke veiligheid te maken maar met beschikbaarheid van de sluis.

Wat was je grootste blooper?
Die heb ik niet… of misschien toch wel. Discotheek De Aesculaap in Heerde (1996), waarin een doelgerichte aanpak van vluchtveiligheid (ASET-RSET analyse) tot zwaardere voorzieningen leidde dan het Bouwbesluit voorschreef. Dat was nu net niet de bedoeling. Voor de opdrachtgever dus duur advieswerk zonder rendement.

Op welke manier vergroot jij je vakkennis?
Congressen, symposia, eigen onderzoek, studentonderzoeken en wetenschappelijke literatuur. Daarnaast ook meer informeel contact met andere deskundigen, waarbij het niet uitmaakt of ze concurrenten zijn of niet.

Wat is de grootste uitdaging in brandveiligheid?
Veranderende randcondities ten gevolge van de energietransitie en vergrijzing van de gebouwpopulatie. In de regelgeving wordt hierop niet geanticipeerd, in een doelgerichte aanpak kan dat wel.

Welke trends gaan het vakgebied de komende jaren veranderen?

1. Aandacht voor rookverspreiding in gebouwen, lucht- en rookdichtheid van scheidingsconstructies.
2. Aandacht voor flankerende korsluiting van brandscheidingen door gevels en daken.
3. Andere veiligheidsconcepten die afwijken van het concept van de regelgeving (stay-in-place in plaats van vluchten).

Welk boek lees je nu?
Momenteel privé: De Da Vinci Code van Dan Brown. Overigens lees ik niet zo graag.

Wat staat er bovenaan je bucketlist?
Ik wil nog gaan promoveren, gewoon om me voor langere tijd goed vast te bijten in een specifiek onderzoek op wetenschappelijk niveau en dat tot een goed einde te brengen.

Wat is de mooiste plek op aarde?
New York (Manhattan, Central Park).

Wat zijn je ambities voor de toekomst?
Promoveren, indien ik daarvoor ook de financiële armslag krijg. In elk geval wat meer opschuiven naar onderzoek, hoewel ik internationale projecten ook wel ambieer.