Op 29 april is de eindrapportage van het Actieprogramma Brandveiligheid door minister Ter Horst aangeboden aan de Tweede Kamer. De reactie van de Kamer vond ik ronduit teleurstellend.
Geen plenaire behandeling, maar snel in een vergadering van een Kamercommissie gefrommeld en tijdens de behandeling ervan is er niet één vraag gesteld. Helaas is mijn stelling dat het de politiek bij brandveiligheid alleen maar gaat om symboliek wederom juist gebleken. De Schipholbrand is al weer ver weg en zolang er geen nieuwe brand is die veel slachtoffers vergt, is er voor de politiek niets aan de hand. En dus is de kans groot dat ook dit initiatief om daadwerkelijk iets aan de brandveiligheidssituatie in dit land te doen, al weer bijna dood; nog voordat het is begonnen. Want ook van het actieprogramma dat is opgesteld na de brand in Volendam, hebben we nooit meer iets vernomen.
Maar ik leg me er niet bij neer. Ik heb al meerdere malen gezegd dat ik de overheid kritisch zal volgen bij de realisering van de in het actieprogramma gestelde doelen en dat ga ik ook doen. Ik heb niet voor niets veel tijd en energie in het actieprogramma gestoken. Dit najaar zullen er concrete stappen gezet moeten worden bij onder meer de brandveiligheid van de woonomgeving, het introduceren van risicobenadering in de brandveiligheid en het daadwerkelijk invulling geven aan doelkwantificering. Ik weet niet of het gaat lukken, maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat de eerste tekenen vanuit de leidende departementen, in dit geval VROM/WWI en BZK, hoopvol zijn. Maar dat was wel voor Prinsjesdag, waar is aangekondigd dat ook het beleidsterrein veiligheid 20% zal moeten bezuinigen. En brandpreventie scoort nu eenmaal erg laag in het veiligheidsdomein.
Het wordt dus nog een spannend najaar. Ik hou u op de hoogte.
René Hagen is lector brandpreventie bij het Instituut Fysieke Veiligheid (IFV)
