Crisismanagement: het geheel aan organisatorische, procedurele en materiële voorzieningen met als doel de organisatie voor te bereiden op crises, deze zo mogelijk te voorkomen, en bij het manifest worden van een crisis, de gevolgen ervan te beheersen. Het
De afgelopen dagen, kort na de afschuwelijke ramp met een toestel van Turkish Airways, viel in interviews met hulpverleners bij het evalueren van de gebeurtenissen en de reddingsoperaties meer dan eens te beluisteren wat in hun ogen het belang van opleiden, trainen en oefenen is geweest bij de uitvoering van rampen- en crisisbestrijdingsplannen.
In de media werd de hulpverlening en de opvang van slachtoffers en nabestaanden uiterst lovend omschreven. Snel en accuraat. Natuurlijk kun je niet alles plannen. Dat het vliegtuig in een drassig weiland crashte, waardoor brandweer en ambulances niet dicht bij het wrak konden komen, daar was geen rekening mee gehouden. Niettemin brachten tractors en boerenkarren uitkomst. “Waar wij op anticiperen gebeurt zelden; wat wij het minst verwachten gebeurt gewoonlijk.” aldus een Engelse romanschrijver uit de 19e eeuw.
Bij het schrijven van dit artikel zijn er inmiddels vier dagen verstreken. De crash is van de voorpagina’s verdwenen. Heeft plaatsgemaakt voor die andere crisis, waarvan het einde nog niet in zicht is. Bij de crisisteams zal de balans echter worden opgemaakt. Nieuwe ervaringen en inzichten zullen worden meegenomen in noodzakelijke nieuwe trainingen en voorbereidingen. Want de grootste dreiging gaat echter uit van crises die we nog niet eerder meemaakten, of , erger nog, die we ons niet eens kunnen voorstellen.
Ing. Peter Schut
